IJmuiden is bijna naast de deur...
Door: Lex
Blijf op de hoogte en volg Lex en Lia
21 Juli 2011 | Nederland, IJmuiden
Donderdag 21 juli 2011
Onze voorbereidingen worden steeds geroutineerder. Op het logeerbed ligt alles wat we denken nodig te hebben. Allerlei kleine stapeltjes gaan in een plastic zak. Plastic zakken gaat in fietstassen. In mum van tijd zijn we “ready for take-off”. Arjan fietst met ons mee op z'n mountainbike richting Ijmuiden. Deze eerste kilometers gaan voorspoedig, met de zon in het gezicht en de wolken op grote afstand. De grote afstand verkleint snel en in Driehuis zijn we net op tijd bij het spoorviaduct om te schuilen voor een stevige zomerbui. Al snel hebben we verschillende mede-schuilers bij ons staan. De regen valt gestaag. Het viaduct is het laagste punt van een drukke, brede weg. Al het regenwater loopt ook naar het laagste punt. Het duurt niet lang of enorme splash-buien worden onze kant op geschoten door passerende vrachtwagens en auto's. Wij houden het gelukkig droog. Als we denken dat de meeste regen wel is gevallen, gaan we door. Het miezert nog steeds. We besluiten koffie met appeltaart te gaan eten bij Brasserie Valerius. Een goed plan, want eenmaal aan de koffie klaart het op. Het laatste stuk naar de ferry gaat voorspoedig. We nemen afscheid van Arjan, die daarna als een speer richting huis fietst. Hij heeft zich op de heenweg in moeten houden...
Geduldig wachten we op onze beurt om de douane te passeren. We komen de DFDS-collega's van Fieny en van Maarten tegen. Niet veel later verdwijnen we in de 'buik van de boot”. We sjorren de fietsen vast en gaan naar onze hut. Het is een postzegel van ongeveer twee bij twee, doch voor ons net groot genoeg. In de Sportsbar zien we hoe Andy Schleck de Koninginnerit van de Tour wint. Na een goede maaltijd in een van de vele restaurants drinken we nog een goed glas wijn en zoeken daarna onze cabine op. De zee is kalm (of lijkt dat zo) en toch voelen we de deining. Te weinig cruisevakanties gedaan....
Onze voorbereidingen worden steeds geroutineerder. Op het logeerbed ligt alles wat we denken nodig te hebben. Allerlei kleine stapeltjes gaan in een plastic zak. Plastic zakken gaat in fietstassen. In mum van tijd zijn we “ready for take-off”. Arjan fietst met ons mee op z'n mountainbike richting Ijmuiden. Deze eerste kilometers gaan voorspoedig, met de zon in het gezicht en de wolken op grote afstand. De grote afstand verkleint snel en in Driehuis zijn we net op tijd bij het spoorviaduct om te schuilen voor een stevige zomerbui. Al snel hebben we verschillende mede-schuilers bij ons staan. De regen valt gestaag. Het viaduct is het laagste punt van een drukke, brede weg. Al het regenwater loopt ook naar het laagste punt. Het duurt niet lang of enorme splash-buien worden onze kant op geschoten door passerende vrachtwagens en auto's. Wij houden het gelukkig droog. Als we denken dat de meeste regen wel is gevallen, gaan we door. Het miezert nog steeds. We besluiten koffie met appeltaart te gaan eten bij Brasserie Valerius. Een goed plan, want eenmaal aan de koffie klaart het op. Het laatste stuk naar de ferry gaat voorspoedig. We nemen afscheid van Arjan, die daarna als een speer richting huis fietst. Hij heeft zich op de heenweg in moeten houden...
Geduldig wachten we op onze beurt om de douane te passeren. We komen de DFDS-collega's van Fieny en van Maarten tegen. Niet veel later verdwijnen we in de 'buik van de boot”. We sjorren de fietsen vast en gaan naar onze hut. Het is een postzegel van ongeveer twee bij twee, doch voor ons net groot genoeg. In de Sportsbar zien we hoe Andy Schleck de Koninginnerit van de Tour wint. Na een goede maaltijd in een van de vele restaurants drinken we nog een goed glas wijn en zoeken daarna onze cabine op. De zee is kalm (of lijkt dat zo) en toch voelen we de deining. Te weinig cruisevakanties gedaan....
