Water val(t)
Door: Lex
Blijf op de hoogte en volg Lex en Lia
27 Juli 2011 | Ierland, Sligo
Het ontbijt is een kwestie van een lange adem. We hadden verwacht om half negen aan tafel te kunnen. Keurig op tijd schuiven we aan. Het fruit en de jus d'orange wachten reeds op ons. Dat kan je niet zeggen van de beloofde scrambled eggs met salmon. Na ongeveer een twintig minuten zien we iemand uit het kippenhok komen met zowaar wat eieren. Hoe zal het met de zalm zijn? Moet die soms ook nog gevangen worden? Nou, dat lijkt mee te vallen. Na een minuut of tien, we wachten dan inmiddels ruim een half uur, wordt ons ontbijt dan toch geserveerd. We laten het ons welgevallen. Niet lang daarna aanvaarden we onze (korte) dagtrip. Het blijft wel heuvelachtig met venijnige klimmetjes. Langzaam maar zeker maakt de zon plaats voor de regen en het begint te miezeren. Echt regen is het niet, maar als je geen regenkleding aantrekt, word je drijfnat. Dus, de regenkleding wordt tevoorschijn gehaald. Niet lang nadat we ons ingepakt hebben, doemt het plaatsje Manorhamilton op. We nemen hier onze eerste rustpauze. De koffie is goed, de warme vruchtencake nog beter. We kunnen er weer tegenaan. De miezer zet nog wel even door. We fietsen heuvel op, heuvel af, tot we bij de watervallen van Glencar komen. We nemen een kijkje. Mooi. Daarna zetten we onze tocht voort. We nemen 'kortweg' Sligo. En wijken daarmee van de beschreven route af. Dat hebben we geweten. Drie zware beklimmingen zijn ons deel. In het begin van de middag komen we op onze bestemming aan. Bij de Local Tourist Office informeren we naar hotels en B&B. We komen terecht in een B&B vlakbij het centrum. Onze natte pakken hangen we te drogen, Lia doet een eerste was en daarna gaan we het stadje in. Terwijl ik dit verslag maak, hebben we al wat gedronken in een pub, gegeten in een restaurant en staan we op het punt naar een pub te gaan waar live-music is. Ierse muziek naar we verwachten en hopen. Misschien volgt morgen een korte impressie....??