Een dag om snel te vergeten

Vanochtend valt het opstaan ons minder goed. Toch misschien net even te lang blijven zitten gisteravond ?
Eenmaal op de fiets geeft Lia aan dat haar fiets slingert. We verdelen de bagage wat beter en pompen haar band op. Het gaat beter.
We fietsen een lange tijd door een mooi doch desolaat landschap. Heeeeeel in de verte zie je soms een auto onze kant opkomen. Een hele poos later is-ie dan ook bij ons. We hebben wind tegen. Kortom, even alle zeilen bij. Nadat we het landschap verlaten hebben, komt er een nieuw stuk, op weg naar de baai van Galway, dat naargeestig overkomt. Toch heeft het ook wel weer iets. Intussen is het duidelijk dat Lia een "afloper" heeft. Een lekke band, veroorzaakt door een klein lekje. Om de tien kilometer oppompen en dan gaat het weer. De wind en de regen laten zich niet onbetuigd. Het waait stevig en dan voel je het al: deze keer niet in de rug, doch pal tegen. Ook de regen steekt zo nu en dan de kop op. Het is dan ook continue af en aan met de regenkledij. Toch slagen we er in Galway in de loop van de middag te bereiken. De beroemde paardenraces (at-the-races) zijn aan de gang en alles is druk bezet. We hebben geluk. Bij de tweede B&B vinden we onderdak. Vijf minuten lopen van het centrum. Lia gaat zich opknappen en ik ga haar band plakken. De bandenplak raakt op. Als alles gefixed is (ik word er nog goed in....) probeer ik de laptop aan de praat te krijgen. Er zit totaal geen leven meer in. Hoe moet dat nu met de verslagen? Het past helemaal in het plaatje van deze dag. We gaan naar de plaatselijke fietsenmaker voor nieuwe Solutie. Hij heeft geen Solutie, doch wel de Ierse variant. Ook goed. Daarna vraagt hij waar we vandaan komen en dan begint hij te vertellen wat we vooral allemaal moeten gaan zien. Heel aardig.
Direct naast de fietsenman zit een visrestaurant, Oscar's. Een echte aanrader. Na onze vismaaltijd gaan we naar de pub, live-music uiteraard. We drinken onze Guiness (Lex) en Bushmill (Lia) en sluiten zo een merkwaardige dag af.