Een zondagse rit

We hebben een ongekend goed ontbijt. Het lijkt wel een vijf-sterren-hotel.Het kost dan ook wat moeite om op gang te komen. De stad uit lukt nog wel, maar de eerstvolvolgende plek is uiterst lastig om doorheen te komen. Uiteindelijk slagen we, met behulp van een paar jogsters de weg naar de grote weg te vinden. Dan is het ook tijd voor koffie. Net voor we willen betalen komt een behulpzame Ier ons vertellen wat de hoogtepunten zijn van dit gebied. Deze komen vrijwel overeen met wat de fietsenmaker ons gisteren ook al vertelde. We besluiten ons routeboek te laten voor wat het is en de adviezen van de locals te volgen. Het is zondermeer de moeite waard. De Burren, een groot gebied van leisteengebergte zien we links van ons, de oceaan rechts. Omdat het zondag is (per slot van rekening toch een soort van rustdag) knijpen we in Ballyvaughn in de remmen. Met behulp van een plaatselijke kroegbaas vinden we een slaapplek. Dat valt niet mee, want het is Bank Holiday en dan is zo ongeveer iedereen vrij. Toch lukt het ons en net buiten het dorp is een prima B&B. De eigenaar brengt ons, nadat we ons gedouched hebben, terug naar the village. Daar nemen we de traditionele Guiness en bellen we kinderen en ouders. Voor ons diner komen we terecht bij een Italiaans restaurant. Prima. Voor we huiswaarts keren per taxi nemen we in een van de pubs nog een Irish whiskey. Zo lekker hebben we 'm nog nooit gedronken. We laten het er dan ook bij deze. De volgende kan alleen maar tegenvallen.
De taxi brengt ons binnen vijf tellen thuis. Snel nog dit verhaal naar onze volgers mailen. De foto's volgen nog wel.
Welterusten en tot snel.