Verdwaald ?? !!

Het is al vroeg dag. Na een prima nachtrust en de wetenschap dat de eerste serieuze beklimmingen op ons wachten zijn we bijtijds wakker. Geroutineerd inmiddels pakken we de bagage in. We trekken wat meer serieuzer fietskleding aan. Mevrouw Notermans heeft een prima ontbijt gemaakt. We krijgen twee koffiekoeken mee voor onderweg. Dan is het al snel “heuvel-op, heuvel-af”. Toch vinden we onze cadans best wel snel. In het Belgische “hoogland” (Hohe Venen) stijgen we zo nu en dan tot 500 meter. Het loopt lekker. Bij Ternell genieten we van een lekkere kop koffie. Na deze welverdiende pauze trekken we verder. Na een kilometer of vier geeft ons routeboekje aan dat we rechtdoor moeten. Enige twijfel maakt ons meester. We vragen passerende wandelaars of we op de goede weg zitten. Het antwoord is duidelijk: ja, rechtdoor is goed. Na ongeveer 500 meter wordt het pad wat modderachtig. Weer 250 meter verder komen de takken en de stronken tevoorschijn. Inmiddels is fietsen volstrekt ONMOGELIJK. Verderop liggen twee dennenbomen dwars over het pad. Dat zal er wel bij horen is onze gedachte. We ontdoen de fietsen van de bagage en tillen alles over de omgevallen bomen. Alles weer op de fiets gebonden en daarna weer door. De bush-bush wordt alleen maar erger. Ook de muggen laten zich niet onbetuigd. Ze prikken er lustig op los of anders gezegd: ze vreten ons op. Dit kan echt niet de bedoeling zijn. Na drie kwartier ploeteren besluiten we terug te gaan. Op onze terugweg (lees de afgelopen tien regels in omgekeerde volgorde) is het zwaar ploeteren geblazen.Op het punt waar we verkeerd zijn gegaan nemen we wat te drinken. We vervolgen onze weg, doch de inspanningen gaan langzaam hun tol eisen. Elke beklimming is een pittige opgave. We besluiten het doel van vandaag (Burg Reuland) in te wisselen voor Bütgenbach. Na het nodige afzien arriveren we daar rond vijf uur. Al snel vinden we een pension. De eerste was wordt gedaan. Een korte wandeling brengt ons aan het meer, bij een heus Italiaans restaurant. Lekker gegeten. Terug op het terras bij het pension eerst achterstallige berichten naar familie en vrienden gestuurd.
Kortom, een inspannende doch enerveerde dag.