Afdalen geblazen

De wekker loopt later af dan het moment waarop we zelf wakker worden. We hadden ´m ook afgesteld op `uitslaaptijd`, namelijk 8.30 uur. Rond negenen gaan we lekker ontbijten. We weten dat ons nog een lange afdaling te wachten staat. Rond half tien stappen we op de fiets. De afdaling is nauwelijks begonnen of er staat alweer een serieuze klim op het program. Na deze klim is het louter afdalen geblazen. Chiavenna is het eerste stadje dat we tegenkomen. Natuurlijk direct gaan zoeken naar een capucinno-stek. Die vinden we al vrij snel. En inderdaad, van een prima kwaliteit. Enige tijd later en inmiddels weer wat kilometers dichter bij Rome, proberen we een tweede locatie. Hier is de capucinno beduidend minder lekker. Na wat lunchspullen te hebben ingekocht, vervolgen we onze tocht. Dicht bij de oevers van het Comomeer genieten we van onze inkopen. Stokbrood met wat parmaham is best lekker, doch we missen de boter. Niet getreurd, het smaakt best goed. We weten dat we naar Bellano willen, om daar met de boot de oversteek naar Bellagio te maken. Eenmaal in Bellano nemen we ons eerste Italiaanse gelati. Heerlijk. Op de boot, via Mennagio naar Bellagio, zien we het Comomeer vanuit een heel ander perspectief. Wel leuk. Ook is het best fris op de boot. Eenmaal aan de overkant, weten we dat we nog een kleine 20 kilometer voor de boeg hebben naar Lecco. De eerste kilometers zijn pittig (veel klimmen). Daarna doorzwoegen tot aan de eerste lange tunnel. We krijgen er twee (een van 2200 meter en direct erna een van 1600 meter). Beide tunnels zijn goed verlicht, doch het blijft een hachelijke zaak. Zodra er een auto de tunnel inrijdt, lijkt het net alsof er een vliegtuig vlak achter je probeert te landen. Het is echt een pokkeherrie, zonder dat je weet of ziet wat er achter je gebeurt. De auto´s die ons van voren tegemoet komen, hebben we wel in de smiezen. Het irritante zit hem vooral van achteren. Na bijna vier kilometer hebben we dit ook weer gehad. We zien Lecco al liggen aan de overkant. Na de laatste tunnel is het gaan regenen. We gaan onder een passage schuilen en maken van de nood een deugd. Even wat drinken, wat chocola, wat Tuckoekjes. De ergste regen is voorbij. We fietsen snel door over de brug naar Lecco. Inmiddels is het weer flink gaan regenen. We zullen toch niet drijfnat binnenkomen? Na enig zoekwerk komen we bij Hotel Moderno uit. Een vriendelijke gastvrouw legt ons uit hoe alles werkt. Onze fietsen mogen in de hal blijven. Natuurlijk gaan ze aan de ketting. Na een prima opfrisser gaan we de stad in voor een borrel. We belanden in een leuke kroeg met internet. Althans, dat is ons beloofd. Het maken van een aansluiting lukt maar niet. Na het eerste biertje dan maar een wijntje. Weer een keer geprobeerd het internet op te kunnen. Weer niet. Dan maar een tweede wijntje. Nogmaals getracht een aansluiting met de wereld te krijgen. Weer niet. Nu geef ik het op. De rekening wordt betaald en we gaan naar een simpele trattoria. Prima gegeten.