Naar Florence

Vandaag gaan we eens wat anders doen dan fietsen. Florence staat op het programma. En daarvoor nemen we de trein. We slapen tegenover het station. In het hotel wordt geen ontbijt geserveerd. Dat doen we in een tentje naast het station. Staand nemen we verse rozijnenbroodjes, met cappuccino (Lia) en een espresso (Lex). Er gaan veel treinen richting Florence, zodat we nauwelijks hoeven te wachten. Rond half elf zijn we er. Op het station kopen we een boekje (in het Nederlands) over Florence en stippelen we onze route uit. Florence is een prachtige stad. Eigenlijk één groot museum. We gaan naar de Dom. Er staat al een giga rij voor de Dom, zodat we het bezichtigen ervan gaan doen met de plaatjes uit het boekje. Aan de zijkant is er gelegenheid om de Domtoren te beklimmen. Dat doen we. Via bijna ontelbare traptreden komen we op de eerste ring. De plafondschildering komt steeds dichterbij. Dit is niet bepaald mijn favoriete bezigheid. Na de balustrade (je kunt er echt niet overheen) halfrond te hebben gedaan, verdwijnen we weer in een trappenhuis. We gaan (of beter: moeten) nog hoger. Teruggaan naar beneden is geen optie. Na weer een hele serie traptreden komen we op de bovenste balustrade. De wandschildering kunnen we aanraken. Heel indrukwekkend en dan te bedenken dat dit alles ongeveer 600 jaar geleden is gemaakt. Voetje voor voetje schuifelen naar de toren die ons weer naar beneden leidt. Als we daar zijn, vind ik dat we koffie verdiend hebben. Zo gezegd, zo gedaan.
Na de koffie lopen we naar de overkant van de Arno. Daar kun je bij Piazza Michelangelo genieten van een uitzicht over de stad. Het vergt wat meters omhoog en wat trappenwerk. Het loont zeer de moeite.
Door de Giardino della Roses (Rozentuin) lopen we terug. Lunchtime. Na de break gaan we richting Ponte del Vecchio, de beroemde brug over de Arno. Allemaal goud- en zilverwinkeltjes en hordes met mensen. Ook vandaag is het weer pittig warm. Doordat de huizen hoog zijn, is er altijd wel ruimte om in de schaduw te lopen. Het valt dus goed uit te houden. We bekijken nog wat pleinen en gebouwen. Het is al weer enkele weken geleden dat Lia naar de kapper is geweest. Het groeit al bijna over haar oren (grapje). In een winkelstraat komen we een kapperszaak tegen. Lia maakt duidelijk wat ze wil en de afspraak is gemaakt. Terwijl ik het nodige internetwerk doe, ondergaat Lia een Italiaanse knipbeurt. Het resultaat mag er zijn.
Aan het begin van de avond vinden we het welletjes en gaan terug naar Empoli. Morgen wacht ons een hete rit richting Siena, ook al zo'n monument.