De kok van Beatrix

In de Tour de France en de Giro d'Italia heb je altijd een paar bergetappes. De Alpen en de Pyreneeën in de Tour. De Apennijnen en de Dolomieten in de Giro. Onze tour kent naast de Ardennen, de Vogezen, de Alpen, de Apennijnen inmiddels ook de bergen van Toscane. Ze zijn niet hoog, maar wel hels. Pittige klimmetjes wissel je af met korte afdalingen. Het lijkt erop alsof je steeds hoger gaat. Vandaag was het ook weer raak. Na een rustdag in Empoli hebben we onze zinnen op Siena gezet. Het is warm, doch minder heet dan een paar dagen geleden. Onze watervoorraad houden we continu op peil. Na de gebruikelijke ochtendstops voor koffie en wat lekkers gaan we rond lunchtijd op zoek naar een restaurant. In San Donato in Poggio (een klein dorpje, net voorbij Tavarnelle, je weet wel....) vinden we een leuk dorpsrestaurant. Bezweet en met hongerige blikken gaan we naar binnen. Of we zin hebben in een heerlijke pasta. Ja zeker is ons antwoord, en we willen ook wel wat acqua-frizzante (Spa rood). Als we goed en wel zitten kijken we eens wat beter om ons heen. Er hangen diverse foto's van onze koningin Beatrix aan de wand. De eigenaar komt een praatje met ons maken en vertelt dat de koninklijke familie zo ongeveer gast aan huis is. In de omgeving hebben ze een optrekje en als ze er zijn, dan gaan ze steevast een hapje eten in restaurant La Toppa. Op 16 april waren ze er voor het laatst.
De pasta smaakt prima, evenals de panna cotta (met aardbeien).

Na de lunch is het nog even hard werken geblazen. Net voor Siena vinden we een hotel met een zwembad(je). Onze kamer (a room with a view) ziet uit over de Chianti-wijngaarden uit de omgeving van Siena.
De rest van de middag liggen we of in het zwembad of op de zonnebedden. We vinden dat we het verdiend hebben. Straks gaan we wat eten in Siena en tegelijkertijd deze mooie plek ontdekken.