Alles is top

Gisteravond zijn we op de fiets naar Siena gegaan. Na een paar minuten fietsen bereikten we de stadgrens. Dan ben je echter nog niet in het centrum en op de plaatsen waar je graag wilt zijn (Duomo, Piazza del Campo). Dus nog even doorfietsen. De borden volgend richting centrum biedt houvast. Linksaf, rechtsaf, rechtsaf, stukje rechtdoor, etcetera. Enkele kilometers verder zijn we in de stad. Siena is, ook bij het invallen van de avond, een prachtige stad. Op Piazza del Campo is het een drukte van belang. We gaan in een van de zijstraatjes eten. Het smaakt ons voortreffelijk. Dan is het tijd om richting ons hotel te gaan. Waar lag dat ook al weer? We zijn vergeten een spoortje aan te leggen met kiezelsteentjes of zo. Na wat gevraag komen we er uit. Buiten Siena is het aardedonker. Onze lichten doen het gelukkig goed. Stevig doortrappend bereiken we Villa Veronika, ons hotel van vandaag.

Vandaag gaan we via Siena door richting Montepulciano. Op het Piazza del Campo drinken we (was ons aangeraden) een kop koffie. Dan fietsen we de stad uit. Dat gaat voorspoedig, totdat we een rotonde bereiken. Welke kant nu te gaan? Naar rechts lijkt niet de goede richting en naar links gaan we richting de snelweg. De borden geven in ieder geval de indruk. De benzinepomphouder een paar honderd meter brengt uitkomst. Naar links en dan na een kilometer of twee naar rechts. Zo gezegd, zo gedaan. Het wordt steeds drukker op de weg en alles lijkt erop dat we over een kilometer op de Autostrada richting Rome zitten. Dan doemt er gelukkig een afslag op, de laatste voor de snelweg. Deze nemen we uiteraard.
We fietsen het gebied Le Crete in. Dat is een kaal gebied en vooral bekend van de plaatjes over Toscane met die mooie kleuren. Het landschap is inderdaad prachtig. Wel is het weer fors klimmen geblazen. Op een gegeven moment staan we wat uit te puffen en zien we achter ons een verkeersbord met 20%. Ik kan je vertellen dat ik dat liever in m'n glas heb zitten.
We vervolgen onze weg. Er volgen nog meer klimmetjes richting Montepulciano. We moeten zelfs een paar keer de fiets af, zo steil als het is.
De weergoden zijn ons gelukkig goed gezind. De hete zon is achter een dikker wolkendek verdwenen. Zo nu en dan valt er zelfs een druppel regen. Aan het einde van de middag bereiken we Montepulciano. Een stad bovenop een heuvel. Ook hier is het weer lopen geblazen tot we bij ons hotel Il Ricco zijn. 's Avonds gaan we in een van de vele restaurants eten en hebben twee Amerikanen als tafelgenoten. Er ontstaat een levendig gesprek, ook met de tafel vol Italianen naast ons. Amusant om te zien hoe iedereen zo met iedereen omgaat.